Prawdziwy przedszkolak

Dzisiaj wstaliśmy rano z dużym kaszlem i chrypką, co nawet bardzo mnie nie zaskoczyło, bo Olek od piątku miał sygnały rozwijającej się choroby. Ale, że dziś miał pierwsze zajęcia integracji sensorycznej stwierdziłam, że pojedziemy ten kawał drogi, aby odbyć pół godzinne zajęcia dla Olcia dobra. Oczywiście jak to dojazd przez pól miasta wygląda każdy wie, spóźniliśmy się ;/ wchodzimy na górę, a tu się okazuje, że Pani żadnej informacji o zajęciach z Olim nie ma. No ręce mi opadły... Ale sprawa się wyjaśniła i za tydzień ma już mieć zajęcia normalnie.
Kiedy ja rozmawiałam z Panią od IS, moja mama poszła z Olim do wychowawczyni zgłosić, że dziś go nie będzie z racji choroby. I ku zaskoczeniu wszystkich zapłakany Oli przytulił się do Pani Wioli i do domu nie zamierzał wracać. A , że dzieciaczki w grupie chore i nie przyszły to został. Okazało się, że świetnie pracował i był wesoły, a objawy chorobowe mineły :) Ale zaskoczył mnie mój szkrab jeszcze bardziej, gdy już się ubrał i wychodziliśmy znalazł kasztana, wiął obejrrzał i poleciał do sali zanieśc Pani Wioli :) moja mina i jej bezcenna, jednak mu sie tam podoba :)
Mieliśmy też z mała próbę żłobkową, ale skończyła się szybciej niż zaczeła, gdy okazało się, że brakuje nam zaświadczenia, że jest zdrowa, więc od jutra znów wielkie nerwy jak Majula zniesie żłóbek. Pani na pierwszy rzut oka przemiła, więc jest nadzieja...
Dziś pogoda fatalna na space nie ma szans, a po południu jedziemy do pediatry, który ma nam pomóc poprowadzić autyzm Olka i spotkanie nas rodziców z psychologiem, mam nadzieje, że jakoś pójdzie z chorym Olim bo obawy mam straszne

Najpiękniejsze oczy mamuni :)