Nowe pomoce naukowe

Popełniłam post o fundacji, wychwaliłam ją. Może był lekko bez ładu i składu, ale choróbsko mnie rozkłada.
Dzisiaj trochę o nowych pomysłach na życie :)
A, więc dyskutowałam sobie z mamą Miłoszka o różnych pomysłach na radzenie sobie w ciężkich sytuacjach. I ona zdradziła mi tajemny sposób na zdjęcia.
Jest sobota ranek Robert wpada na pomysł, że skoro mały nie jest chory i tyle czasu ma mówione,  że pójdzie na basen to pójdą w męskim gronie (bo Maja rozłożona totalnie). Spakował rzeczy, a tu syn stawia przeciw. Jak to on ma wyjść?? Nigdy w życiu... ( Pewnie już wietrzył podstęp, że chcemy go oszukać i wywieź w weekend do przedszkola ). Nie dużo myśląc weszłam na stronkę basenu na który mieli podążyć i pokazałam Oliwierkowi- jego mina bezcenna. Odbyły się skoki, tańce i wołanie woda, woda :) Poszedł z tatą biegiem, z parkingu też ponoć biegł ile sił. Jak się domyślacie podobało mu sie bardzo, zjeżdżał ze zjeżdżalni i nawet na pontonach z tatą, ach duży ten mój chłopak. Od razu dzień miał lepszy, pomijając, że tata przy wyjściu nie kupił mu loda... Super, że poszli, bo już 3 miesiące tak szliśmy, że wciąż któreś było chore.
Wczoraj dzień już nie był tak fajny, nie dosyć, że musiał iść do przedszkola, to chwile po powrocie, odbyła się terapia logopedii- domowa. Nasza Pani terapeutka jak już wcześniej pisałam wpadła na pomysł ciuchci jako pomocy, ale Oli nie miał po prostu wcale zamiaru współpracować. Słabo ćwiczył, ale moje piękne ciuchcie przyniosły skutek, bo wykoywał drobne zadania za wagonik, choć oczywiście z wielkim marudzeniem, rozpoznaje nawet ładnie ich kolory oraz wykonał niektóre minki.
A oto moje dzieło

Kupiłam też grę Trudne słowa, zobaczymy jak to poskutkuje, wiem jedno Oli o wiele ładniej pracuje z tata, niż ze mną, chyba jestem nadal zbyt mało konsekwentna i stanowcza??